نویسنده: لاله قیصری

سرما آنقدر زیاد است که زیر پتو و کرسی ذغالی باز هم نوک انگشتان پاهایم کرخ می شود.  -جهانگیر اگر تو بودی آنقدر برای زمستان

یکی بود یکی نبود غیر از خدای مهربان هیچ کس نبود  در میان کوههای عظیم و برافراشته، جنگل سبز و زیبایی بود. همه گلها و

شلاق را خش و خش بر زمین می‌کشد و مترصد فرصتی  است که او دم بزند.  -هااا، می گفتی! نه نه ت دو دست لباس